Vista normal Vista MARC Vista ISBD

Herbario de Rosalía de Castro : nasín cando as prantas nasen / [María López-Sández, Mª Isabel Fraga Vila ; e Miguel Fraga Vila (fotografía)]

por López-Sández, María [autor/a]; Fraga Vila, Mª Isabel [autor/a]; Fraga Vila, Miguel [fotógrafo/a]; Fundación Rosalía de Castro.
Tipo: materialTypeLabelLibroEditor: [A Matanza, Padrón] : Fundación Rosalía de Castro , 2022 Descrición: 207 p. : il. cor ; 20 x 22 cm.ISBN: 978-84-87668-54-8.Materia(s): Castro, Rosalía de 1837-1885 | Plantas medicinaisResumo: Rosalía de Castro converteuse nunha das grandes cantoras da nosa paisaxe. A súa obra mestura, de xeito maxistral, tres ingredientes (as xentes, a natureza e o idioma), combinados a través dun tratamento que, sen renunciar á orixinalidade, entronca cos profundos cambios culturais que no século XIX reconfiguraron a relación do ser humano co medio. Os seus versos, en perpetuo diálogo cos elementos máis humildes, renden tributo á rosa e eleban o carballo ao papel e símbolo sagrado. Os toxos, as silveiras, as flores ventureiras, as herbas do camposanto e os valados e hortalizas como a verza e cereais coma o trigo son protagonistas do seu proceso de creación. A evanescencia da rosa, a permanencia da árbore, o existencial, o amoroso e o colectivo fúndense na paisaxe que transita nas súas páxinas e que hoxe, desde os eidos floridos que ela cantou, evoca en nós ecos dos seus versos. Lista(s) nas que aparece este ítem: Ciencia en galego
    valoración media: 0.0 (0 votos)
Tipo de ítem Localización actual Sinatura topográfica Número de volume Dispoñibilidade Notas Data de vencemento Código de barras Datos do exemplar
Prestable CRA de Boqueixón-Vedra Neira Vilas
Sala préstamo
58 LÓP her Prestado 29/12/2024 CEG007000003680

Bibliografía: p. 197-199

Índice

Rosalía de Castro converteuse nunha das grandes cantoras da nosa paisaxe. A súa obra mestura, de xeito maxistral, tres ingredientes (as xentes, a natureza e o idioma), combinados a través dun tratamento que, sen renunciar á orixinalidade, entronca cos profundos cambios culturais que no século XIX reconfiguraron a relación do ser humano co medio. Os seus versos, en perpetuo diálogo cos elementos máis humildes, renden tributo á rosa e eleban o carballo ao papel e símbolo sagrado. Os toxos, as silveiras, as flores ventureiras, as herbas do camposanto e os valados e hortalizas como a verza e cereais coma o trigo son protagonistas do seu proceso de creación. A evanescencia da rosa, a permanencia da árbore, o existencial, o amoroso e o colectivo fúndense na paisaxe que transita nas súas páxinas e que hoxe, desde os eidos floridos que ela cantou, evoca en nós ecos dos seus versos.

3º-4º Primaria

5º-6º Primaria

1º-2º ESO

3º-4º ESO

1º-2º BAC

Formación Profesional

Coa tecnoloxía Koha